De gewoonte om gedichten te zingen bestaat in Frankrijk al sinds de Middeleeuwen. De Zuid-Franse troubadours en de Noord-Franse trouvères lieten in de 12e en 13e eeuw hun chansons over liefde en maatschappij horen in paleizen en kastelen. Maar ook later in de Franse geschiedenis speelde het chanson een belangrijke rol.

Tijdens de Franse Revolutie en in de 19e eeuw werd er in chansonteksten uitvoerig commentaar geleverd op de maatschappij en de politiek van dat moment. In Parijs vormde het café-concert en later het cabaret-artistique van Aristide Bruant een broedplaats voor veel nieuwe chansons. In de jaren ‘ 60 en ‘ 70 van de vorige eeuw beleefde het chanson een enorme bloei dankzij chansonniers als George Brassens, Barbara en Jacques Brel.