De muziek uit de 20ste eeuw kenmerkt zich door de vele uiteenlopende stijlen die naast elkaar zijn blijven bestaan. De breuk met de Romantiek is compleet als Arnold Schönberg in 1908 de harmonie als bindend element loslaat en drie jaar later de laat-romanticus Mahler is overleden. In de loop van de turbulente 20ste eeuw probeert iedere componist op individuele wijze zijn eigen muzikale weg te vinden, vaak gekoppeld aan de tradities uit zijn geboorteland. Soms betekent dat een ware revolutie (Charles Ives, John Cage); soms is er meer sprake van een ‘fluwelen’ revolutie (Strawinsky, Britten, Bernstein). Daarnaast speelt de opkomst van de Amerikaanse muziekcultuur in Europa een grote rol. Veel westerse componisten ontvluchten Europa en raken geïnspireerd door de muziek uit de Nieuwe Wereld. De wederzijdse invloed van volksmuziek (Bartok), jazz (Gershwin, Ellington, Bernstein), filmmuziek (Prokofiev) en popmuziek (Frank Zappa, The Beatles) op de ‘klassieke’ muziek is enorm. Maar ook andere kunstuitingen als ballet, film en schilderkunst drukken hun stempel op de hedendaagse muziek. Dat alles gekoppeld aan de vele grote politieke ontwikkelingen maakt de muziek uit de 20ste eeuw ongekend boeiend.Musicologisch onderzoek naar bijvoorbeeld de invloed van de twee wereldoorlogen en de Koude Oorlog op het muziekleven levert verrassende ontdekkingen op.